Die manuskrip is 'n versameling van uitgesoekte stukke uit die rubriek "Geestelike Waardes" wat hy reeds vir byna twee dekades elke Saterdag in die dagblad Die Burger behartig, na sy voorgangers Ferdinand Deist en nog vroeer W D (Willie) Jonker. Die genre is die van meditasies, dit wil se bepeinsing oor een spesifieke tema, gedagte of vraagstuk. Die aard van die vrae is meesal lewensbeskoulik en dit word meesal verwoord aan die hand van 'n bekende figuur uit die geskiedenis, 'n klassieke werk of korpus van werk, of 'n invloedryke hedendaagse werk, uit die filosofie, letterkunde of wetenskap in 'n bree, inter-dissiplinere sin. Die bedoeling is daarmee om nie bloot (kontekslose) aanhalings te gebruik van bekende figure (soos wat dit in vele vorme op die web of in boeke beskikbaar is nie), maar om die betrokke persoon of bron self aan die woord te stel en lesers boonop die kans te gee om self verder daarop in te gaan, indien dit hulle sou interesseer.

Adoption of a new confession is a rare event in the history of the church. Neither Calendar nor Clock tells the story of the Belhar Confession, adopted in draft form in 1982 by the colored Dutch Reformed Mission Church in South Africa.
Piet J. Naud here examines how churches both inside and outside South Africa reacted to this new confession. He further considers the question of how an African confession speaks in the twenty-first century by reinterpreting Belhar through its three middle articles unity, reconciliation, and justice and relates it to contemporary issues like gender rights, HIV/AIDS, and economic justice.
To understand the no of the confession, Naud analyzes the theological ideology against which Belhar witnessed. To give insight into the yes of the confession, he draws out the link between Belhar and the apostolic faith of the ancient Nicene creed. In so doing, he reveals how this African confession is important for the universal church today.