Although Herodot's dictum that "Egypt is a gift of the Nile" is proverbial, there has been only scant attention to the way the river impacted on ancient Egyptian society. Egyptologists frequently focus on the textual and iconographic record, whereas archaeologists and earth scientists approach the issue from the perspective of natural sciences. The contributions in this volume bridge this gap by analyzing the river both as a natural and as a cultural phenomenon. Adopting an approach of cultural ecology, it addresses issues like ancient land use, administration and taxation, irrigation, and religious concepts.

Er zijn de afgelopen jaren veel tentoonstellingen over het Romeinse Egypte geweest. Daarbij ging de aandacht vooral uit naar funeraire objecten zoals dodenmaskers, en in wijdere zin naar "kunst". De opzet van deze nieuwe tentoonstelling is heel anders. Het is de bedoeling, een beeld te scheppen van het leven in Romeins Egypte, zoals dat uit papyri en ostraca, uit nederzettingsopgravingen en uit tempels naar voren komt. Hoe leefden de Egyptenaren? Hoe verdienden ze hun geld en aan wat voor belastingen raakten ze het voor een deel weer kwijt? Hoe kleedden ze zich en met wat voor voorwerpen omringden ze zich in hun huizen? Welke invloed hadden de Grieken en Romeinen op de traditionele Egyptische cultuur? Hoe probeerde men de toekomst te voorspellen, en wat voor rol speelden de tempels in de steden? Zulke vragen stonden centraal bij het voorbereiden van de tentoonstelling en het schrijven van de catalogus. Het gaat, met andere woorden, om het leven van alledag in de steden en op het platteland. Deze catalogus omvat twee delen. Het eerste geeft een algemeen overzicht van de geschiedenis, het bestuur, de economie, de alledaagse leefomstandigheden en de religie van het Romeinse Egypte. In het tweede deel volgt de eigenlijke tentoonstellingscatalogus, met uitvoerige besprekingen van alle getoonde voorwerpen, waarbij dezelfde themata aan bod komen, in een licht gewijzigde orde. Na elke objectbeschrijving volgt een bibliografie, waarin eerst wordt verwezen naar oudere publicaties over hetzelfde onderwerp, en vervolgens naar achtergrondliteratuur over de objectsoort.