Dit is aand in Wemelstad. Mense en diere slaap rustig – oftewel, sommige. Ander is in die laat ure eers oppad erens heen en hulle beleef opwindende dinge soos ’n Boekwurmaand in die biblioteek, ’n partytjie in die park of aanskou selfs hoe die polisie ’n dief vastrek.

Die wind skep die nota en dit kom op Meneer Snippel se fiets te lande. Meneer Vogel is vreeslik bly hieroor. Hy vra: “Kan dit waar wees? Kan ek dit sommerso saamneem?” Meneer Snippel pluk nog appels in die boom en roep van bo uit die takke: “Ja, sekerlik, neem gerus, neem gerus!” “Dankie!” roep Meneer Vogel. “Tot siens!” roep albei, en Meneer Vogel ry met die fiets weg. Meneer Snippel sit 'n nota met die woorde “Neem gerus!” Op 'n mandjie appels sodat sy bure daarvan sal saamneem, maar as die wind die briefie skep, lei dit tot 'n reeks misverstande...

Elise is eensaam, en sy is vir alles bang. Sy bly alleen in haar huis en praat met niemand nie. Maar op ’n dag gebeur iets ongewoons. ’n Blou papiervliegtuig vlieg by haar venster in. En kort daarna is daar ’n klop aan haar deur. Eers wil sy nie oopmaak nie. Maar dan doen sy dit tog. En die onverwagse kuiergas verander haar lewe heeltemal. Dit het uiteindelik weer KLEUR!

It is night-time in Scurryville. The people and animals are sound asleep – or, rather, some are. Others are out and about and experience exciting things in the town at night. Some enjoy reading until dawn, others frolic at a festival in the park, and a few people witness an exhilarating police chase...