Jaco Barnard-Naudé se digdebuut betrek ’n wye verskeidenheid temas: queer identiteit, die trauma van kinderjare, en die verhouding tussen ouers en seun. Deurgaans vloei die digterlike geheue soos ’n leitmotiv deur die verse. Die bundel getuig van ’n soepel en gespierde taalaanvoeling, en tree dikwels in gesprek met ander digters, filosowe en musici. ’n Diep-gelade emosionele bewussyn vibreer regdeur die bundel – getuienis van ’n uitsonderlike nuwe digter-denker ter plaatse.

André le Roux se tweede digbundel verskyn 47 jaar ná sy debuut, Struisbaai-blues, wat kort ná publikasie in 1977 verbied is. Nou skryf hy met selfs skerper eerlikheid oor die liefde, begeerte, verlange en vreugde. Meer nog: oor die afslyt van die liggaam en die insig wat leefervaring bring. Hy tree in gesprek met mededigters soos Krog, Breytenbach, Bukowski, Van Wyk Louw, Cohen, cummings en Neruda, en steek kers op by die Oosterse meesters.

Le Roux se verse spreek van universele menslikheid en deernis, met bytende humor en selfspot. Hy verken ’n landskap van verval en vervreemding – nie sonder verset nie.

In Kinderlê kom verse oor die kwesbaarheid van kinders, swangerskapsverlies, genderkwessies, die liefde en erotiek, en geestesgesondheid aan die bod. Die titel is die naam van ’n monument by Steinkopf in die Noord-Kaap ter herinnering aan ’n kinderuitwissing wat daar plaasgevind het – ’n historiese gegewe wat nie wyd bekend is nie.

’n Afdeling in die bundel word aan verse gewy wat dié verhaal vertel. In ander afdelings word narratiewe verse gebruik om te vertel van die ontstellende belewenis van opname in ’n psigiatriese instelling, en van ’n miskraam. Laasgenoemde tema is nog weinig in Afrikaanse digkuns ondersoek. Voorts word erotiese ervarings treffend, evokatief en met ’n tikkie humor verwoord. Julius tree dikwels in gesprek met haar literêre voorgangers en betrek dan die huidige sosiopolitiek.

Soos met Uit die kroes, haar bekroonde debuutbundel, verruim sy Afrikaans met die gebruik van Gariepafrikaans en Nama-woordeskat in haar jongste bundel.

Die bundel bestaan uit ses afdelings met die son as deurlopende tema. In die eerste afdeling kom die Suid-Afrikaanse seelewe, plante, diere en voels aan die bod. Die digter tref dikwels amusante vergelykings tussen natuur- en sosiale verskynsels, soos die vergelyking van 'n jellievis met 'n straatvrou in die reeks "Kwal". In die derde, omvangryke afdeling "Songod", word die aanbidding van die son in antieke Egipte en argeologiese opgrawings tematies ontgin. 'n Boeiende tema in die vierde afdeling, "Soveel onder die son", is die herdigting van verhale en legendes uit die noordweste van Suid-Afrika. Die digter se belangstelling in die skepping van kunswerke lei tot boeiende gedigte oor kunstenaars soos Leonardo da Vinci, Albrecht Durer en Suid-Afrikaanse skilders soos Cecily Sash. Dit is egter bowenal die groter skepping wat herhaaldelik deur die digter ondersoek word, van die nietigste plantjie tot die grootse hemelruim. Die bundel begin nie verniet met die afdeling "Sonbesie" en eindig met die gedig "Liewenheersbesie" nie – tussenin word die lewe op aarde in sy wye verskeidenheid ter sprake gebring.

In Moerstaāl word oorsprong in oënskyn geneem: perspektiewe word gebied op geskiedenis en erfenis en hoe dit met taal saamhang. ’n Skryfwyse wat deur Khoekhoegowab geïnspireer is, veral wat die gebruik van die makron op klinkers betref, word ingespan tesame met Sols se kenmerkende Ghoema-Afrikaans. ’n Respek vir byna uitgestorwe kennis word oorgedra en in dié opsig is die gedigte ’n kreet van verlies en ’n bewuste poging tot ’n daad van bestendiging.

Die lewe-gewende moederfiguur tree hier na vore – die vrou wat verguising en ontkenning moes deurleef en wie se bydrae en plek, soos ook dié van die taal, in en deur die bundel herstel, of ten minste openbaar gemaak, wil word.

Die musikaliteit van Sōls se vorige twee bundels is weer hier teenwoordig. Só ook sy vlymskerp kommentaar en ironie, en sy digterlike gebruik van spreektaal. Sols se terugkeer na geskrewe poësie – die eerste bundel in sestien jaar – is beslis ’n groot aanwins vir die Afrikaanse letterkunde.

In Alycia Pirmohamed's debut collection, Another Way to Split Water, a woman's body expands and contracts across the page, fog uncoils at the fringes of a forest, and water in all its forms cascades into metaphors of longing and separation just as often as it signals inheritance, revival, and recuperation. Language unfolds into unforgettable and arresting imagery, offering a map toward self-understanding that is deeply rooted in place. These poems are a lyrical exploration of how ancestral memory reforms and transforms throughout generations, through stories told and retold, imagined and reimagined. It is a meditation on womanhood, belonging, faith, intimacy, and the natural world. 'Pirmohamed is an immensely gifted poet' - Eduardo C. Corral 'An electric, taut, and glimmering achievement' - Aria Aber

From the depression, nausea and constant burping of the first trimester, to the sciatica, sleeplessness and anxiety of the last; the elation and terror of early motherhood right through to the end of breastfeeding and her child's first day at nursery - these poems describe one woman's journey to becoming a mother. This initiation is one of the most common human experiences, but also shockingly unique and insular. Poems Burping on the Tube, Candy Crush Guy and Super-mum and Me, tell humorous stories about Grace's alien new reality, shining light on aspects of pregnancy and motherhood far from the glossy, shimmering images on social media. Mostly written in lockdown, I Have No Idea What I'm Doing also highlights what life at home was like for new mothers. Grace has always struggled with anxiety and depression and this collection addresses mental health and how it is affected by hormonal fluctuations. Much like life and motherhood, most of the poetic structures are unpredictable and their rhythm bumpy and non-conformist. These poems dive deep into raw human experience and the sheer ferocity of motherhood. With beautiful monoprint illustrations from animator and artist Allegra Pilkington, this book is both a gift and collector's item.