|
Books > Afrikaans > Taal en Letterkunde
Die toneelstukke in hierdie boek kan met groot vrug in die
klaskamer gelees en bespreek word, maar hulle is eintlik bedoel om
opgevoer te word. Daar is iets vir elke smaak; skreeusnaakse
geheime en misverstande tussen mense, die bekoring van
Afrika-legendes en self 'n besoek van 'n ander planeet af. Om the
help om elke toneelstuk beter te verstaan, is daar ook verklarings
van moeilike woorde, interessante vrae en 'n hele verskeidenheid
van aktiwiteite rondom die tema van die stuk.
Die legendariese Wit Boesman, Peter Stark, skryf onderhoudend oor
sy belewenisse in die destydse Duits-Suidwes-Afrika. Eers as
plaasbestuurder en leeuvanger van formaat (wat Natuurbewaring by
Etosha grys hare gegee het) en later self as natuurbewaarder, het
hy ’n formidabele kennis van die veld, die San, die wild en die
mense opgedoen. Hierdie kennis spreek mee in die staaltjies en
verhale oor sy ervarings, opgeskryf in die gesellige trant eie aan
Namibie. Peter Stark is in Duits-Suidwes-Afrika (vandag Namibie)
gebore en was vir baie jare natuurbewaarder in die
Okaukuejo-omgewing. As ware seun van die veld het Peter hom
onderskei as onverskrokke grootwildjagter, uitnemende ruiter en
spoorsnyer van formaat. Hy het in 1974 by die destydse
Suid-Afrikaanse Weermag aangesluit as kommandant in die
rykunsvleuel, waar hy 'n enorme bydrae gelewer het tot die
opleiding van ruiters. Vandag woon op die plaas Vogelsang naby
Ventersdorp.
Ettienne Leroux en Ingrid Winterbach het begin briewe uitruil in 1966
wat gelei het tot die publikasie van een van Leroux se persoonlikste
en geheimsinnigste werke, 18-44. Amper vyftig jaar later word
Leroux se briewe deur Philip Snyman ontdek, ‘n afgedankte joernalis
wat probeer om die pad na herstel te vind na die dood van sy meisie
en die ineenstorting van sy loopbaan.
Hoe dieper Philip egter in die briewekorrespondensie delf, hoe
meer raaisels en geheime boodskappe ontdek hy. Dit lei hom na ‘n
onverwagse, tragiese verkenning, nie net van Leroux nie, maar ook
homself.
Hy raak al hoe meer obsessief. Hy praat met homself en skryf rye en
rye getalle neer waarin hy insiggewende ooreenkomste sien. Teen
hierdie tyd kan niks meer as die waarheid aanvaar word nie, en moet
die leser saam met Philip die raaisel probeer oplos.
|
|